Cierpienie w statystykach
Czy wiesz, że…
- W 2022 roku w Polsce 156 osób (dzieci i młodzież) w wieku 7-18 lat straciło życie w wyniku samobójstwa? To więcej to więcej niż ofiar w tym wieku w wypadkach komunikacyjnych.
- W roku 2022 w wyniku wypadków komunikacyjnych śmierć poniosło 62 osób w wieku 7-17 lat.
- W 2022 roku konsultanci linii 116 111 podjęli 885 interwencji ratujących życie lub zdrowie dzieci. To blisko 2,5 interwencji dziennie. Interwencje najczęściej dotyczyły kryzysów samobójczych.
- W roku 2022 temat myśli, zamiarów i prób samobójczych poruszany był w rozmowach i wiadomościach od dzieci 6 997 razy (średnio 19,2 kontaktów dziennie) (linia 116 111).
- Dziewczyny blisko dwa razy częściej niż chłopcy mówiły i pisały o myślach, zamiarach i próbach samobójczych(linia 116 111).
- W 2022 roku było 3 301 (średnio 9 osób dziennie) samookaleczeń. Dziewczynki zdecydowanie częściej niż chłopcy raniły swoje ciała lub podejmowały inne działania autodestrukcyjne.
- W 2022 roku aż 10 082 młodych osób mówiło o tym, że odczuwa permanentny lęk i niepokój, które negatywnie wpływały na ich codzienne funkcjonowanie i aktywność (dziewczynki 69%, chłopcy 30%).
- W 2022 roku dzieci i młodzież zgłaszali: bezsilność, trudności z nauką i koncentracją, problemy ze snem, kłopoty w relacjach z rówieśnikami i strach przed kolejnym dniem.
- W 2022 roku w telefonie zaufania 116 111 zarejestrowano 4 049 kontaktów dotyczących przemocy w domu (średnio 11,1 kontaktów dziennie) oraz 2 786 kontaktów dotyczących przemocy rówieśniczej (średnio 7,6 dziennie).
- W 2022 roku konsultanci telefonu zaufania zarejestrowali 997 kontaktów dotyczących wykorzystywania seksualnego dzieci (średnio 2,7 telefonów lub wiadomości dziennie).
Na podstawie:
- https://fdds.pl/o-fundacji/co-nowego-w-fundacji/30-wiecej-lekow-130-wiecej-samookaleczen-180-wiecej-mysli-zamiarow-i-prob-samobojczych.html
- https://statystyka.policja.pl/st/wybrane-statystyki/zamachy-samobojcze
Samobójstwa – fakty i mity
Ludzie, którzy mówią o samobójstwie, nie odbierają sobie życia. Znaczna liczba osób, które popełniły samobójstwo zdradzała wcześniej taki zamiar lub groziła, że to zrobi.
Jeżeli ktoś się uśmiecha i potrafi żartować, to na pewno nie ma myśli samobójczych. Ludzie zakładają maski, robimy to wszyscy na co dzień. Osoby, które myślą o samobójstwie mogą starać się nie robić innym przykrości, albo też uważają, że ze swoimi problemami powinny zostać same.
Ludzie popełniający samobójstwo są niespełna rozumu. Niewielu usiłujących popełnić lub popełniających samobójstwo to osoby zaburzone psychicznie (np. schizofrenia). Większość to ludzie normalni, w poczuciu „sytuacji bez wyjścia”, pozbawieni nadziei, w depresji.
Kiedy ktoś podejmie próbę samobójczą i przeżyje, to zagrożenie mija. Uważa się, że czas największego zagrożenia to okres poprawiającego się nastroju. Jednym z sygnałów ostrzegawczych jest euforia następująca po epizodzie depresyjnym lub próbie samobójczej. Podobnie – poprawa nastroju przy obecności myśli samobójczych jest niebezpieczna – ktoś przybrał maskę, albo podjął decyzję o samobójstwie i czuje ulgę. Dobry nastrój usypia naszą czujność!
Samobójstwo to skłonność rodzinna; te tendencje są dziedziczne. Zdarza się, że samobójstwo popełnia więcej niż jedna osoba w rodzinie, jednak przyczyną nie jest dziedziczność. Tendencje autodestrukcyjne mogą być wyuczone, sytuacyjne, albo związane z depresją czy innymi zaburzeniami.
Omawianie samobójstwa z osobą w kryzysie suicydalnym (samobójczym) może ją do niego popchnąć. Rozmowa z osobą w kryzysie, empatia i wysłuchanie jej, dostarcza ulgi i daje czas, by osoba ta znowu zapanowała nad swoim życiem. Rozmowa może też dostarczyć informacji, gdzie należy szukać pomocy. Ale rozmowa to nie lekarstwo na samobójstwo.
Sygnały, których nie wolno przeoczyć…
Samookaleczenia – ryzyko samobójstwa w ciągu roku po epizodzie samouszkodzenia jest 50 -100 razy większe niż przed okaleczeniem.
Smutek, izolowanie się, wycofywanie się z życia – to objawy, że dziecko przeżywa trudności. To także jedne z objawów depresji (zwiększa ryzyko zachowań samobójczych).
Rozmowy o śmierci – jeżeli pytania dziecka nie wiążą się ze śmiercią kogoś bliskiego, wówczas powinny wzbudzić czujność osób dorosłych. Jeżeli są intensywne i trwają długo – również.
Zainteresowanie tematyką samobójstw – zainteresowanie muzykami i innymi artystami (np. Klubem 27), którzy popełnili samobójstwa, forami i klubami dedykowanymi tej problematyce, czy wręcz tematyką jak popełnić samobójstwo to sygnał ostrzegawczy.
Inicjowanie rozmów na temat samobójstw – może to świadczyć o tym, że z dzieckiem lub z kimś mu bliskim dzieje się coś złego. Inicjowanie rozmów to próba szukania pomocy. Znajdź czas, by spokojnie porozmawiać; poszukaj pomocy.
Pisanie listów pożegnalnych – to sygnał o aktywnym planowaniu samobójstwa. Czasem, w przypadku dzieci i młodzieży, nie jest on ukrywany, co można odczytywać jako nadzieję, że ktoś udzieli im pomocy.
Rozdawanie swoich rzeczy i pamiątek– to zachowanie świadczy o zaawansowanych planach samobójczych. Osoba planująca samobójstwo często pragnie, aby jej cenne przedmioty trafiły do właściwych osób.
Kasowanie profili w mediach społecznościowych – wycofywanie się z życia społecznego, którego dziecko było częścią, to rozpoczęcie izolowania się
UWAGA! ZABURZENIA DEPRESYJNE!
| Depresja u młodzieży w swoich objawach podobna jest do depresji osób dorosłych. Jest ona zaburzeniem, które wymaga interwencji medycznej i psychologicznej. Niepokoić rodziców powinny takie następujące objawy, które trwają dłuższy czas: |
- obniżony nastrój
- lęk o przyszłość
- smutek o różnym stopniu nasilenia
- zmienny nastrój
- trudności z koncentracją i pamięcią, gorsze myślenie
- trudności z nauką
- wycofanie się z ulubionych czynności
- izolowanie się
- zmniejszony apetyt lub objadanie się
- drażliwość
- brak sił
- problemy ze snem (bezsenność lub nadmierna senność)
- spadek masy ciała
- zmęczenie lub poczucie braku energii
- poczucie braku własnej wartości lub nadmierne poczucie winy
- brak zdecydowania
mogą pojawić się także:
- wybuchy gniewu
- agresja
- autoagresja (np. samookaleczanie, zaprzestanie spożywania posiłków, leków)
- myśli i próby samobójcze
Uwaga! Nie wszystkie objawy muszą występować .
Nie czekaj, aż problem sam minie!
Z problemów się nie wyrasta. One zastają, czasem w innej formie.
Nie porównuj siebie i dziecka! To, że Ty dałeś radę nie oznacza, że dziecko też sobie poradzi.
Nie porównuj swojego dziecka z innym dzieckiem! Różnimy się pięknie. Każdy z nas jest inny, niepowtarzalny. Mamy także różną odpornością psychiczną.
Kiedy zachowanie Twojego dziecka zmieniło się i widzisz, że Twoje dziecko cierpi – szukaj pomocy! Gdzie?
POMOC W SZKOLE – dyrektor, pedagog, psycholog, wychowawca klasy
POMOC W MIEJSCU ZAMIESZKANIA – ośrodek pomocy społecznej, lekarz pierwszego kontaktu
TELEFONY ZAUFANIA (ogólnopolskie i bezpłatne)
- Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę 116 111
- Telefon zaufania Rzecznika Praw Dziecka 800 12 12 12
PUNKT INTERWENCJI KRYZYSOWEJ (pomoc bezpłatna)
- Tarnobrzeg – Punkt Interwencji Kryzysowej, ul. Kopernika 3, tel. (15) 822 13 13, https://mopr.pl/punkt-interwencji-kryzysowej
- Stalowa Wola – Stalowowolski Ośrodek Wsparcia i Interwencji Kryzysowej, ul. Polna 18, tel. (15) 6425293 lub 99, e-mail: sowiik@sowiik.pl
- Sandomierz – Punkt Interwencji Kryzysowej, ul. Mariacka 1 , tel. (15) 832-31-60, email: pik@ops.sandomierz.pl
KLINICZNY ODDZIAŁ PSYCHIATRII DLA DZIECI I MŁODZIEŻY
Łańcut, ul. Paderewskiego 5
centrala: (17) 22 40 100
PORADNIA ZDROWIA PSYCHICZNEGO DLA DZIECI I MŁODZIEŻY (bezpłatnie)
Rzeszów, ul. Hetmańska 21
tel. (17) 853 52 82 wew. 358
PORADNIA ZDROWIA PSYCHICZNEGO DLA DZIECI I MŁODZIEŻY I ICH RODZIN (bezpłatnie)
Sandomierz, ul. Schinzla 13
tel. (15) 8330728