„Życie odbija się w baśniach.
Ale odbicie jest zawsze odwrócone,
dlatego baśnie kończą się na opak, szczęśliwie.
Nie tak, jak w życiu.
W baśni po smutku przychodzi radość, w życiu nie zawsze”.
Baśń jest najstarszym gatunkiem literackim obecnym w historii kultury. Kształtowała się równocześnie z mitem i pieśnią obrzędową. Tłumaczyła różne zjawiska przyrody. Identyfikowaliśmy ją od zawsze z naszymi wyobrażeniami o dzieciństwie. Umożliwiała ucieczkę od ponurych myśli w inny, magiczny świat. Baśń uznaje się jako doskonały materiał biblioterapeutyczny.
Baśń pozwala rozładować napięcie, pojąć coraz bardziej złożony, trudny, okrutny świat. Pomaga wyzwolić najgłębsze pokłady dziecięcej wyobraźni. Uzmysławia nam sens życia, pozwala zrozumieć, że cierpienie przemija, a dobro zostaje wynagrodzone. Baśń ma swój specyficzny urok i czar, co w dużym stopniu wpływa na osobowość dzieci.
Biorąc pod uwagę wychowawcze i terapeutyczne walory baśni, w klasie
IV „b” przeprowadzono cykl lekcji języka polskiego poświęconych baśni. Czytano najpiękniejsze baśnie H. Ch. Andersena, rozmawiano o postawach bohaterów, rozważano
o walce dobra ze złem i wskazówkach moralnych, które wypływają z baśni. Uczniowie dokonali przekładu intersemiotycznego wybranych baśni i dowiedzieli się, jak napisać prawdziwą baśń. Każdy z uczniów miał szansę wypróbować swoich sił w konkursie literackim na autorską baśń. Powstały piękne, twórcze prace opatrzone imponującymi ilustracjami. Wyróżnione prace znalazły honorowe miejsce w bibliotece szkolnej, gdzie można się z nimi zapoznać i zakosztować literackiej przygody.
Cykl baśniowych lekcji i klasowy konkurs na autorską baśń jest jednym z wielu działań mających na celu promowanie czytelnictwa wśród dzieci i młodzieży podejmowanych przez nauczycieli polonistów we współpracy z bibliotekę szkolną.
Barbara Nowak
